~ถึงครา..วิปโยค~

๑)

      แค่ปากอ้ากูก็รู้ว่า..ตอแหล

งูว่าแน่พิษร้ายอย่างที่เห็น

ไม่เทียมเท่าสิ่งที่มึงได้เป็น

เปรียบเช่นพิษพ่อ(ง)สร้างไว้ ให้เกินคน..

๒)

      ความเก่ามึงทำไว้ให้เกิดโศก

วิปโยคทั้งร้อนหนาวและเข้าฝน

เดือดร้อนกันถ้วนหน้าทุกฝูงชน

ไม่กังวล ไม่สน ไม่ใส่ใจ

๓)

      วันก่อนมึงมองกูเหมือนหมูหมา

แต่วันนี้มึงตั้งท่ายกมือไหว้

สุดท้ายก็เข้ากฏ ขบถจัญไร

พนมไหว้เหมือนหมาหงอ..ขอข้าวกู

๔)

    คราเมื่อมึงคืนทุนไปไม่น้อย

คราวนี้คุยฟุ้งฝอยแก้ปัญหา

ก็สิ่งที่ มึงสร้างไว้ แต่ใดมา

 คือฝันร้าย ที่เข่นฆ่า หัวใจไทย

๕)

      มาคราวนี้ มีดีมา มล้าง 

น้ำฝนพร่างพาร่างเข้าหลั่งไหล

ฟ้าท่านรับคำร้องของผองไทย

ส่งน้ำไล่ความจัญไรพ้นแผ่นดิน

๖)

      สาปส่ง ส่งสาปคืนเจ้าคนชั่ว

ที่หลงมัวเมาอำนาจให้หมดสิ้น

น้ำมาครานี้ คนไม่มีจะกิน

ฟ้าได้ยินขอให้...มันเป็นไป

๗)

      เข้ามาบริหารด้วยฐานชั่ว

มึงไม่กลัว..กล้าดึงฟ้าลงต่ำได้

น้ำท่วมฟ้าปลากินดาวคราวบรรลัย

เกิดเหตุเภทภัยในบัดดล

๘)

      โอม..เทพเทวา อารักษ์

ช่วยปกปักรักษาให้เกิดผล

ช่วยเปิดหูเปิดตาประชาชน

ว่า..นี่เป็นผลที่ท่านเลือกมันมา

๙)

      คราวนี้น้ำดีที่หลั่งไหล

โปรดช่วยล้างใจช่วยรักษา

หวังเห็นประชาธิปไตยไร้มารยา

โปรดเมตตาเปิดใจคนไทยที

๑๐)

      ปลดสี..ปลดฝั่งที่ขวางอยู่

เปิดประตูรับมิตรปิดศักดิ์ศรี

กลบรอยแยกด้วยรักและภักดี

ต่อแผ่นดินที่เกิด เพื่อเชิดชู

จุลชีพ   โจ๋

๒๙ ตุลาคม พ.ศ. ๒๕๕๔