แป๊ะโจ๋วตื่งลืงตาพาฉะหงง
กลิ่งพิกงเหมืองคงจุกไฟเผา
ควังโขมงโฉงเฉงม่ายเกรงเรา
เอ๊ะ!!หรือเผาไล่ที่ต้องรี่ดู
จาหมุกลีเหมืองหมาลมหาเหก
ตามซากเศกฝุ่งควังหนาตา-หู
เดิงตามปายเรื่อยเรื่อยถึงริมคู
ที่นั่งอยู่เฮ๊ย!!โกวหย่วนมาทำราย
รีกตรงปายถางไถ่ล่ายคำตอก
โกวหย่วนบอกอั๊วจวดฟวยห้วยเผาม่วย
เห็นน้วมท่วมปวนประชา..น้วกเศร้าใจ
เลยจวดฟวยล้วยน้วมห้วยแห้งปวย
แป๊ะโจ๋วอึ้งทึ่งในความคิกเพื่อง
แต่ลูเหมืองเรื่องควังมังเรื่องหย่าย
มังรกกวงชาวบ้างให้ตกใจ
คิกกางหม่ายค่อยค่อยคิกแผงการลี
อั๊วเหงรักถะบางมังนั่งเฉย
งั้งอย่าเลยปายข้ามหน้าก็ช่ายที่
หลับไฟก่องเหลียวลุกลามอย่ารอรี
เหลียวอั๊วมีวิธีล่ายน้ำปาย
...หลังจากแป๊ะโจ๋วกะโกวหย่วนช่วยกันดับไฟ..
มานั่งลูหงทางเพื่อกางแก้
นี่หนาวแท้แหลกอ่องม่ายร้องล่าย
หน้าร้องลีแหลกแรงน้ำแห้งไว
ลื้อก็ม่ายต้องออกแรงเหลียวแห้งเอง
โกวหย่วนร้อง ฮ่อ!!เออดีอั๊วม่วยหน่วย
ช่วยจิงด้วยคิดผวนแก้ปวนหา
ถึงฤดูร้วนน้วมแห้งลงทวนตา
สวดยวด!!อ่า..งั้นอั๊วรอครึ่งปี
ครั้นแป๊ะโจ๋วกะโกวหย่วนคิดถ้วนแล้ว
จึงรีบแจวจากไปอย่างเร็วรี่
สองเฒ่าเดินปรี่เข้าร้านกาแฟดี
หัวร่อฮี่ ฮ่าฮ่า อ่า..โล่งใจ
อีกครึ่งปีน้ำนี้คงแห้งแล้ว
เราคลาดแคล้วพิษอุทกโลกสดใส
ก๊งกาแฟสำราญเบิกบานใจ
แล้วปล่อยให้แดดไล่น้ำไปเอง
คารวะ
จุงละชีบ โจ๋ว
หนึ่ง ธอ.คอ. สองห้าห้าสี่
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น