วันพุธที่ 23 พฤศจิกายน พ.ศ. 2554

มันเรื่องเล็กๆน้อยๆ



 ว่ากันว่า ผู้ชายส่วนใหญ่มักจะแสดงออกไม่ตรงกับใจ...

      หกโมงเช้าวันอังคารยามลมหนาวสะกิดขนแขนให้ลุกชัน อ้ายเม็ดกับอ้ายโจ๋ตั้งหน้าตั้งตาวิ่งฝ่าลมเย็น ตะลุยตอซังข้าวด้วยตีนอันเปลือยเปล่า หากแต่ฝ่าตีนของทั้งคู่นั้นหนาด้านกว่าพื้นรองเท้านันยางตราช้างดาว



      "เฮ๊ย!! นั่นอ้ายดิลนั่งรอที่ซุ้มวัดแล้ว" อ้ายเม็ดตะโกนเรียกเพื่อนที่อยู่รั้งท้ายหลายช่วงตัว

      "เออ กูกะรีบจ้ำอยู่นี่ไง"

      อีกไม่ถึงร้อยเมตรจะถึงซุ้มทางเข้าโรงเรียนประถมวัดชะนีชื่น ทางที่เหลือเป็นทางลูกรัง ทำให้อ้ายโจ๋สปีดฝีเท้าไล่จี้อ้ายเม็ดจนทันที่หน้าซุ้มพอดี

      "กูมันสิงห์ทางเรียบเว๊ย" อ้ายโจ๋โวข่ม ทั้งๆ ที่ตัวเองแทบเป็นลม นั่งยองหอบแฮ่กๆ เหงื่อซึมผ่านเสื้อบาง

      "เออ มึงเก่ง" อ้ายเม็ดหอบแฮ่กไม่ต่างกัน

      "พวกมึงมาช่วยกูกั้นเชือกกันดีกว่า มัวแต่คุยโม้กันอยู่นั่นแหละ" อ้ายดิลโวย

      ทั้งสามช่วยกันสาวเชือกฟางกั้นสองข้างทางยาวเข้าโรงเรียน ไม่ให้ใครเลี้ยวซ้ายหรือขวาได้ ด้วยความสามัคคีภายใต้ลมหนาวไม่นานก็กระชับพื้นที่สำเร็จ ที่เหลือก็แค่รอเวลาให้คนเดินผ่าน

      จากสามแยกปากหมา บัดนี้อ้ายสามหน่อแห่งชั้น ป.5ก ได้กั้นทางให้เป็นวันเวย์เดินได้ทางเดียว อ้ายดิลหยิบน้ำเต้าหู้อุ่นในยามมาแจกฉลอง

      "มาแล้วๆ" อ้ายเม็ดตะโกน อ้ายโจ๋ต้องละปากจากตูดถุงน้ำเต้าหู้

      เงาที่ทอดยาวผ่านซุ้มวัดเข้ามาคนแรกคือหนูหลาบ

      "โฉ้มเอย โฉ้มงาม อร่ามแท้...." อ้ายเม็ดครวญเพลงนางฟ้าจำแลง

      "นางแบบคนแรก มาในชุดเสื้อคลุมลายดอกกุหลาบแดง แซมสีพื้นชมพูดูสดใส" อ้ายดิลสาธยายผ่านม้วนสมุดปกอ่อน

      "ขอเสียงปรบมือต้อนรับ คุณกุหลาบ ณ.สวนแตงด้วยขอรับ" อ้ายโจ๋ตบมือแปะๆ

      "ฟิ้วว!!.." ห่อข้าวเหนียวพุ่งเฉี่ยวหูซ้ายอ้ายโจ๋ไปนิดเดียว

      เสียงหัวร่อเฮฮาจากสามหน่อ ไล่หลังหนูหลาบที่เดินม้วนไปยังอาคารเรียน

      "ที่กำลังก้าวขึ้นเวทีคนต่อไป คือแม่ค้าน้ำหวานคนสวย มาในชุดเสื้อลายสก็อต มันช่างเข้าชุดกับกิ๊บติดผมรูปดอกไม้เสียเหลือเกิน"

      อ้ายดิลทำหน้าที่พิธีกรเหมือนเดิม ขณะที่อ้ายเม็ดก็ครวญเพลงนางฟ้าจำแลง

      อ้ายโจ๋ฝ่ายกองเชียร์คนสุดท้าย รับถุงน้ำหวานด้วยใบหน้าเข้าไปเต็มๆ

      หนูน้ำหวานเดินเชิดหน้าเลี่ยงไปทางเสาธง

      "มึงไม่หลบเองนี่หว่า" อ้ายเม็ดนั่งขำ

      "ผู้เข้าประกวดคนต่อไป มาในชุดเสื้อสีบานเย็นสดใส เธอคือน้องอัสดง..ขอเสียงปรบมือด้วยขอรับ

      อ้ายโจ๋ตบมือทำหน้าที่กองเชียร์เหมือนเดิม คราวนี้เป็นฝักข้าวโพดลอยมา มันระวังตัวอยู่แล้วเลยหลบทัน

      หนูอัสดงหันมาแลบลิ้นแล้วเดินตามน้ำหวานไปติดๆ

      "เดี๋ยวคนต่อไป กูขอเป็นคนประกาศมั่งดีกว่า" อ้ายโจ๋บ่น "อ้ายดิล มึงมาเป็นกองเชียร์มั่ง"

      เงาใหม่กำลังทอดผ่านซุ้ม "อ้ายเม็ด ขอเพลงหน่อย"

      "โฉ้มเอย โฉ้มงาม..."

       "ผู้ประกวดคนต่อไป มาในชุดเสื้อคลุมสีดำเข้ม ตัดกับกระโปรงสีกากี เธอคือ..ครูพัท!!"

       ไม่มีเสียงตบมือ ไม่มีเสียงเพลง ไม่มีเสียงประกาศ สามหน่ออ้าปากค้าง

       "เก็บเชือกแล้วตามครูไปที่ห้องพักครู เดี๋ยวนี้!!" ครูพัทพูดเสียงเรียบๆ

       "ป้าบ!!..ป้าบ!!..ป้าบ!!" เสียงไม้เรียวที่ตีกระทบตูดของสามหน่อ แม้กางเกงนักเรียนขาบานจะช่วยซับแรง แต่ก็ไม่ดีพอที่จะกั้นไม่ให้ตูดอันอ่อนนุ่มแตกได้

       "เที่ยงนี้ พวกเธอต้องไปทำความสะอาดห้องน้ำให้เรียบร้อย" สามหน่อรับคำแล้วเดินเอามือกุมตูดออกจากห้องพักครู

       ช่วงพักเที่ยง สามหน่อเข้าไปจัดการห้องน้ำ โดยได้รับความอนุเคราะห์เครื่องมือ จากลุงป๋วยภารโรงดีกรีด็อกเตอร์จากยูเอสเอ

       "ตูดมึงเป็นไงมั่งวะ ของกูแตกทั้งสามแนวเลย" อ้ายดิลบ่น

       "กูก็แตกเหมือนกัน" อ้ายเม็ดพูดพร้อมถอดกางเกงโชว์รอย

       สามหน่อโชว์ถอดกางเกงลงโชว์รอยแตกที่ตูด แล้วพากันหัวร่อกับท่อนเนื้อเล็กๆของความเป็นชาย

       "ฮ่ะ ฮ่ะ ฮ่ะ ฮ่ะ..ว้าย ว้าย..เล็กนิดเดียวเอง" เสียงหัวร่อที่แทรกดังจากหน้าประตูห้องน้ำของสามสาวนางแบบเมื่อเช้า ที่กลั้นไม่อยู่เพราะเห็นสภาพเปลือยท่อนล่างของสามหน่อ ทำให้พวกจอมเฮี้ยวต้องหันมาดู

        "เฮ๊ยยยยย!!".........ทั้งสามอุทานพร้อมกัน

        ผ่านไปไม่รู้กี่ปี จนสามหน่อน้อย (เป็นสมณานามใหม่ที่ได้หลังจากเที่ยงวันนั้น) เติบโตเป็นผู้ใหญ่

        อ้ายดิลกลายเป็นยอดยุทธในวงการวรรณกรรมนาม "ธุลีดิน"

        อ้ายเม็ดก็กลายเป็นนักร้องนักแต่งเพลงและนักเขียนนาม "แม็ทธิว สก็อต จูเนียร์"

        ส่วนอ้ายโจ๋ก็ผันตัวเองมาเป็นนักริเขียนนาม "จุลชีพ  โจ๋"

        แล้วอย่างนี้คุณยังคิดว่า "ผู้ชายส่วนใหญ่มักแสดงออกไม่ตรงกับใจ อีกหรือขะรับ" ??


จุลชีพ   โจ๋

๒๒ พฤศจิกายน พ.ศ. ๒๕๕๔

8 ความคิดเห็น:

  1. หนูน้ำหวานมารายงานตัวแลัวค่า (^____^)

    ตอบลบ
  2. ว๊ากกกกก พี่โจ๋ที่รัก เค้าไม่ชอบสีบานแถมเย็น อีกต่างหาก กำ แต่เขียนได้น่ารักดีค่ะ ชอบ ติดต่อไม่ได้เลย นอกจากเอ็มนะค่ะ คนดี ^^

    ตอบลบ
  3. ลงชื่อก่อน ค่ำ ๆ ค่อยอ่าน

    ตอบลบ
  4. อ้าว ธ่อ..อ่านแย้ว
    เออแน่ะ พี่โจ๋ขะรับ ลองเข้าไปที่ตั้งค่าคอมเม้นต์ เมื่อเซ็ตให้เป็นใช้ฐานะใดฐานะหนึ่งก็จะกันสแปมได้แล้ว ไม่ต้องใช้ตัวกรองอีก เพราะเจ้าแคตสะเตอร์กระติกคอนเวิร์ตเตอร์เีนี่ยทำให้ต้องชกสองจังหวะ ยิงหมัดตรงไม่ได้!

    ตอบลบ
  5. ทำไมเค้าไม่ขึ้นชื่ออ่ะ แถมยังต้องชกสองทีเหมือนท่านดิลล์บอก เค้าไม่มีชื่ออ่ะ ทำไงดี แง้ๆๆๆๆ

    ตอบลบ
  6. รายงาน.....มารายงานตัวรอบ 2 เจ้าค่ะ ดีใจที่ได้เป็นดาราของทั่นจุล อิอิ

    ตอบลบ
  7. เอ...ข้าน้อยกะเห็นทุกเม้นต์ที่โพสต์นะขะรับ ไม่ต้องเข้าไปคลิ๊กช่องสแปมอ่ะขะรับ

    ตอบลบ
  8. อิชั้นเชื่อค่ะ...ว่าผู้ชายส่วนใหญ่ มักแสดงออกตรงกับหัวใจ โดยเฉพาะผู้ชายของอิชั้น ตรงไปตรงมาเสมอ ^ ^ แต่ก็มิได้หมายความว่าหัวใจของเขาจะต้องเข้าใจถูกเสมอ บางครั้งก็อาจจะเข้าใจผิดไปบ้าง แต่ก็ได้แสดงออกไปแล้ว ซึ่งอิชั้นก้อไม่ถือสา หยวนๆ กันไป ในที่สุดเราก้อเข้าใจกัน เพราะมันเป็นเพียงเรื่อง....เล็กๆ น้อยๆ (:

    ตอบลบ