จุลชีพ โจ๋

 

@@ เหี้ยไม่ถึงฝั่ง @@

 

จอแจแลรถลิ่ว ละแล่ฉิวเร็วฉิบหาย
หนทางอีกรางไกล ที่นับไว้ได้สี่เลน
 

เหี้ยน้อยค่อยย่องคืบ เท้าสั้นสืบตัวโอนเอน
เรื่องเล่าเท่าจำเป็น จักให้เห็น..ถึงที่มา

     หมู่เหี้ยเท่าที่รู้ หวังจ้องดูหมู่ฝูงปลา
กรูกันประดาหน้า ฟองธาราแตกกระจาย

ไม่นานปลาก็หมด เหี้ยสลด..ร้องฉิบหาย
กรรมย้ำย้อยน้ำลาย ตาสอดส่ายที่หมายใหม่

โอ้ว..ฝั่งนู้นบุญของเหี้ย เห็นแดดเลียระยิบใจ
สะท้อนเกล็ดปลาใหญ่ เล็กหลั่นไล่ดารดาษ

หวังไว้เพียงกายอิ่ม รับรสลิ้มเนื้อปลาราษฎร์
เหี้ยน้อยคอยฝันวาด มิรู้ฆาตตกชะตา

สืบเท้าหวังก้าวย่าง ผ่านเส้นทางสัญจรา
คืบไปไม่ถึงวา รถใหญ่มาทับผ่าร่าง

แววตาเริ่มฝ้าเลือน ทกสะเทือนสติราง
ฝั่งฝันที่หวังผลาญ คงหมดลานไปไม่ถึง

บรรลุอุทาหรณ์ ที่แทรกซ้อนสดับซึ้ง
เหี้ยเฉก..คนเหี้ยจึง ท้ายสุดซึ่งไม่ถึงฝั่ง

ผลาญชาติพินาศสิ้น นึกหวานลิ้นกินไม่ยั้ง
ถือเหี้ยเป็นสรณัง เหี้ยข้ามฝั่งไม่ถึงเอย ฯ
 

 จุลชีพ โจ๋

๓๐ กันยายน พ.ศ.๒๕๕๕